Głoszenie orędzia Miłosierdzia
P.J: W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z
gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z moim miłosierdziem. Nie chcę
karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do swego
miłosiernego serca. Kar używam, kiedy mnie sami zmuszają do tego; ręka moja
niechętnie bierze za miecz sprawiedliwości; przed dniem sprawiedliwości posyłam
dzień miłosierdzia.(Dz. 1588)
S.F: O Boże mój, wszystko, co we mnie jest, niech uwielbia
Ciebie, Stwórco mój i Panie, a każdym uderzeniem serca swego pragnę wysławić
niezgłębione miłosierdzie Twoje. Pragnę mówić duszom o Twojej dobroci i
zachęcać do ufności w miłosierdzie Twoje. Pragnę mówić duszom o Twojej dobroci
i zachęcać do ufności w miłosierdzie Twoje - jest to misja moja, którąś mi sam
przeznaczył, Panie, w tym i przyszłym życiu.(Dz. 1325)
Za twoim przykładem, święta Faustyno, chcę głosić światu
orędzie Miłosierdzia świadectwem życia i słowem, aby dotarło ono do wszystkich
ludzi i napełniło ich serca nadzieją. Niech i w moim życiu spełnia się obietnica
Jezusa: Dusze, które szerzą cześć miłosierdzia Mojego, osłaniam przez całe
życie, jak czuła matka swe niemowlę, a w godzinę śmierci nie będę im Sędzią,
ale miłosiernym Zbawicielem.(Dz. 1075).